PAN PRZYPADEK ZNÓW IRYTUJE

Ukazała się następna recenzja „Pana Przypadka i celebrytów” (do przeczytania tu http://bibliotekamelanii.blogspot.com/2014/07/jacek-getner-pan-przypadek-i-celebryci.html ) Jej autorka stwierdza i jednocześnie zadaje pytanie: „Do tego momentami nasz pan Jacek irytował mnie, wiem on ma taki być: bezczelny i cyniczny, pewny siebie, ma przysparzać sobie wrogów, ale czy taki będzie zawsze?”

Z przykrością muszę odpowiedzieć twierdząco na to pytanie. Jak już kiedyś nadmieniałem tymi cechami autor obdarzył mnie na wzór i podobieństwo swoje. Można mnie więc albo polubić takim jakim jestem albo przestać lubić. Zwłaszcza, że złe cechy z wiekiem raczej się pogłębiają niż znikają.

Wystarczy spojrzeć na pretensję do Getnera. Jak narzeka recenzentka: „denerwowały mnie wstawki że on już wie jakie jest rozwiązanie ale autor pominie tą rozmowę między bohaterami bo nie chce zdradzać rozwiązania i to na początku opowiadania”. Z dobrze poinformowanych źródeł wiem, że takie stwierdzenia pan Getner  umieścił tam rozmyślnie, gdyż recenzenci „Trzynastki” narzekali, że zbyt szybko można się domyślić rozwiązania. Dlatego nieco złośliwie postanowił je zdradzić na samym końcu, choć ja znałem je dość szybko. Także sami widzicie, jak się ma takiego autora, nie można nie być uszczypliwym.

Cieszy mnie jednak, że mimo tej irytacji, pani Melania poleca moje przygody jako idealne na letnie dni i sama ma zamiar poczytać kolejne części moich przygód.